Soms werkt het niet
Hier sta ik niet achter. Maar het zou zo leuk zijn. De ideeën zijn goed.
Past het wel bij waar ik voor sta? Gaat het bijdragen aan het doel? Het is toch wel een unieke kans. Is dit ook wat bij mij past? Nee. Of toch? Jawel. Het is ook maar net hoe je het interpreteert. Nee. Dit kan ik beter aan me voorbij laten gaan.
Herken je dat? Dat je iets heel graag wilt en het jezelf, maar ook een ander heel erg gunt? Je stapt vol enthousiasme in een nieuwe uitdaging; een samenwerking, misschien een nieuwe functie of een nieuw project. Er zijn momenten dat je twijfelt, maar die twijfels wuif je weg.
‘Het komt vast goed en als het lukt zou het fantastisch zijn’
Enthousiasme en hoop brengen je ver, maar…
Dat is inderdaad waar, met de nadruk op áls. Want enthousiasme en hoop brengen je ver. Alleen als er geen duidelijke kaders zijn waarbinnen de uitdaging hoort, kun je het overzicht kwijtraken. Uit enthousiasme pak je alles aan. Dit kan tegen je gaan werken en hoe langer het duurt hoe verder je in het project verzeilt raakt en er wellicht geen weg meer terug lijkt. Ook als het doel niet helder is, kun je het overzicht verliezen. Het kan zijn dat je overal in meegenomen wordt, waardoor je de draad volledig kwijt raakt.
Of je start een nieuwe samenwerking zonder dat je goed in kaart hebt gebracht hoe de ander denkt over belangrijke zaken in de samenwerking. Dit kan op een gegeven moment gaan botsen. Misschien heb je al beloftes gemaakt en mensen verteld over deze samenwerking. Je wilt niet terug moeten komen op je beloftes toch? Of tegen mensen moeten zeggen dat iets niet gelukt is?
Het werkt niet. En nu?
Goed. Ik weet dit alles. Ik sta nu op het punt dat ik een samenwerking ben aangegaan waar ik vol enthousiasme ben ingestapt. Het doel was helder, we zaten in de fase waarin we aan het afstemmen waren hoe we denken over de belangrijke zaken binnen onze samenwerking. Deze bleek niet synchroon te lopen. We hebben duidelijk een andere visie. Waar ik graag mensen praktijkgerichte trainingen geef waarmee mensen zelf aan de slag kunnen, geloofde de ander vooral in levenslange trajecten. Ik heb mijn best gedaan andere mogelijkheden te zoeken, maar dit gaat niet werken. En nu? Ik weet dat ook de ander enthousiast is. Ik weet ook dat het op lange termijn mis kan lopen in onze samenwerking als ik dit niet uit.
Dit is het moment om leiderschap te tonen. Een effectieve leider is eerlijk en betrouwbaar. Het is belangrijk niet om de hete brei heen te draaien. Ik bel de persoon op. Ik leg mijn verhaal uit. Aan de andere kant van de lijn zijn veel vragen en uiteindelijk dankbaarheid. Dankbaarheid voor het proces dat we samen doorlopen hebben en de eerlijkheid die ik nu uit. Ook ik ben dankbaar, het was een mooi leerproces waarin ik nog meer heb geleerd over wat ik belangrijk vind in mijn werk, in samenwerkingen en hoe dit er voor mij uit ziet. Dus ik ben dankbaar, maar ook zeker opgelucht! Opgelucht dat dit traject dus niet levenslang gaat duren, maar dat ik mijn eigen werkwijze kan blijven hanteren.
Wat doe jij als je twijfels krijgt?
