0

Dankbaarheid

, , , 0

Deze periode doet mij denken aan het moment dat ik vlak voor mijn afstuderen met een ski ongeluk een ruggenwervel had ingescheurd. Ik zou gaan verhuizen, gaan beginnen met afstuderen en op mijn werk zou ik verschillende trainingen gaan geven. Ik werd gedwongen niks te doen. Ik moet toegeven, ik heb flink gehuild. Verdrietig was ik, dat ik door deze ongelukkige val, niet meer kon doen wat ik graag wilde doen. Ook was er paniek, wat nu?

Hoewel ik in eerste instantie bang was dat ik me zou gaan vervelen, bedacht ik me snel dat dit allemaal kansen bood. Die psychologie boeken die ik door gebrek aan tijd nooit goed had gelezen, het schrijven van mijn afstudeerplan, het volledig uitwerken van de trainingen die ik zou geven, zoeken van meubels voor mijn nieuwe huis, waren allemaal zaken die ik eindelijk met aandacht kon gaan doen. Het ziekenhuis in Duitsland was ik dan ook snel zat en ik ging meermalen per dag naar de balie om in gebrekkig Duits proberen te achterhalen hoe lang het nog zou duren voordat ik naar huis kon. Hoewel ik het toen erg lang vond duren, kwam de ambulance snel en kon ik naar huis.

Mijn ouders vingen mij op. De woonkamer was al ingericht, compleet met elektrisch boxspring bed. Er werd goed voor mij gezorgd en hier was en ben ik enorm dankbaar voor. Mijn vrienden kwamen geregeld langs voor een spelletjes avond en mijn vader trok ’s ochtends mijn sokken aan. Ook de buurvrouw die vroeger veel op mij had gepast, vond het maar wat gezellig om regelmatig te komen buurten. Achteraf was het eigenlijk een heerlijke tijd, ik heb me geen moment verveeld en mijn spullen werden verhuisd terwijl ik op de bank in mijn nieuwe huis lag. Best luxe eigenlijk.

Nu ben ik mij er van bewust dat dit een hele andere situatie is. Dit gaat niet alleen mij aan, dit gaat om de wereld. Veel is onzeker en dat kan mij ook onrustig maken, ik ben ondernemer en door deze situatie heb ik ook minder werk. Ik ben er echter heel dankbaar voor dat ik de mogelijkheid heb om mijn coaching gesprekken online door te laten gaan. Trainingen kunnen worden verplaatst, waardoor de impact hiervan wellicht meevalt. Ik ben hier ontzettend dankbaar voor en ik ben me er erg van bewust dat niet elke ondernemer in deze ‘luxe’ positie zit.

Ik zie nu de kans om verder aan de slag te gaan met mijn website en me eindelijk te verdiepen in wat SEO nu eigenlijk is. Ik heb verschillende artikelen half geschreven waar ik nu aan toe kan komen en er is meer tijd om aan de mensen te besteden die letterlijk heel dicht bij mij staan. Daarnaast heb ik nog voldoende boeken om te lezen, waar ik me ‘normaal’ gesproken geen tijd voor gun.

Graag wil ik mensen vragen er voor elkaar te zijn, aandacht te geven aan elkaar, mee te denken bij elkaars uitdagingen, geduld te hebben en te denken in mogelijkheden en kansen.

Waar ben jij dankbaar voor en welke kansen zie je in deze tijd?

Het belang van een groep

Het belang van een groep

, , , 0

Op het moment dat ik dit schrijf, is mijn zus hoogzwanger. Binnenkort hoop ik mijn neefje te ontmoeten, waar ik enorm naar uitkijk! Vanaf het moment dat hij geboren wordt, is hij onderdeel van een groep. Samen met zijn broer en ouders vormt hij een gezin. Op het moment dat hij ouder wordt, zal hij naar school gaan, wellicht wordt hij ooit lid van een sportvereniging en gaat hij later misschien ergens werken. Op al die momenten zal hij lid zijn van een groep. Wie weet krijgt hij ooit een eigen gezin waarmee hij een groep vormt. Ook als ik naar mijn eigen leven kijk, ben ik constant lid geweest van verschillende groepen.

Stel dat hij later geen gezin vormt, vanuit huis werkt en zijn eten altijd online besteld? Eigenlijk hoeft hij dan het huis niet meer uit. Ik zie mijn zus al schrikken bij deze gedachte. Dat wens je niemand. Maar waarom wens je dit niemand? Omdat het eenzaam klinkt? Maar waar heb je dan die andere mensen om je heen voor nodig?

Nog nooit heb ik iemand ontmoet die een prestatie had neergezet en dat volledig in zijn eentje had gedaan. Denk zelf eens na, welke zaken heb jij bereikt? Zijn er zaken die je in je eentje hebt gepresteerd? Ik in ieder geval niet, er is altijd wel iemand bij betrokken geweest. Het opzetten van KWIEC was nooit mogelijk geweest als ik niet eerst werkervaring had opgedaan in een bedrijf waar ik onderdeel was van een groep collega’s. Binnen mijn gezin zitten veel zelfstandig ondernemers, zij hebben mij geïnspireerd. Via mijn vervolgopleiding ben ik terecht gekomen in een intervisiegroep, de dames uit deze groepen inspireren mij niet alleen, zij adviseren mij en controleren soms ook mijn werk.

Het leven met anderen, maakt het een stuk gemakkelijker. Als je elkaars kwaliteiten gebruikt en daar in ontwikkeld, kun je veel sneller je doel bereiken. Ook als dat doel heel klein is. Je raakt geïnspireerd door mensen om je heen en er is sociale controle waardoor je beter kunt worden. Mijn neefje zal waarschijnlijk van zijn grote broer het bouwen van een toren met duplo afkijken en dit na gaan doen. Samen zullen zij ongetwijfeld ruzie gaan maken, waarvan de ouders weer zullen aangeven dat ze respectvol met elkaar om moeten gaan.

Door kennis te delen, samen te werken en te specialiseren, kunnen we als groep ver komen! Dit geldt ook in het bedrijfsleven, door het gebruiken van elkaars kennis en expertise, kunnen we groeien.

Ik kijk er naar uit om mijn neefje te zien spelen met en leren van zijn grote broer. Zijn ontwikkeling mee te krijgen in alle groepen waar hij onderdeel van is. Ik hoop dat ik ook onderdeel mag zijn van één van zijn groepen en dat hij mij mag inspireren.

Benieuwd naar hoe je als team meer kunt bereiken dan individueel?

Leiderschap

Het belang van een leidinggevende

, , 0

Ik heb verschillende opdrachten uitgevoerd bij bedrijven waar de directeur of een andere leidinggevende was opgestapt en/of ontslagen. Bij elk bedrijf zag ik hetzelfde; complete paniek en chaos onder de medewerkers. Toch waren alle medewerkers van mening dat ze het ook wel zonder directeur zouden kunnen. Vervolgens konden ze er niet over ophouden hoe vervelend het was dat er geen knopen meer werden doorgehakt, dat het zo onzeker was welke kant het bedrijf nu op ging en dat ze bang waren dat hun belang niet meer behartigd zou worden in de organisatie. Managers werden op eens overladen met persoonlijke vragen van medewerkers en hadden het niet meer over de inhoud van het werk

Vreemd. Dit klinkt tegenstrijdig. Hoe kan het dat er zo’n onzekerheid ontstaat, terwijl mensen wel het idee hebben dat zij ook zonder leidinggevende verder kunnen? Ik ben gaan doorvragen, ik ben in discussie gegaan met andere professionals en ik ben meer gaan lezen over leiderschap. Ik kwam er achter dat er op de korte termijn niets hoeft te veranderen als er geen leidinggevende is. De mails komen ook zonder deze persoon binnen, de lopende opdrachten gaan gewoon door en het salaris wordt gewoon overgemaakt.

Toch ben jij als directeur en leidinggevende nodig! Het probleem wordt namelijk zichtbaar op de lange termijn. Wie presenteert het plan voor het komende jaar? Welke kant gaan we op met het bedrijf? Wat zijn de ontwikkelingen geweest afgelopen jaar? Tuurlijk, als team kom je met elkaar erg ver. Ik kan me alleen zomaar voorstellen dat iemand die de HR doet meer budget nodig heeft om de juiste mensen te vinden. Alleen wie bepaald waar deze mensen aan moeten voldoen? En wat zou dit doen met het budget voor onderhoud en materiaal?

Het is belangrijk dat er keuzes gemaakt worden die in het belang zijn voor het bedrijf en dus op de lange termijn voor elk individu. Dit is niet altijd een populaire keuze voor iedereen. Er is iemand nodig die alle belangen behartigt en de beste, of minst slechte keuze maakt. Dat is de leidinggevende en dat is niet per se een gemakkelijke rol.

Dat je van belang bent als leidinggevende is duidelijk. De vraag die dan natuurlijk overblijft is hoe je een goede leidinggevende kunt zijn.

Welke uitdagingen kom jij tegen als leidinggevende?